Ik hou ervan ze vast te pakken en me niet te kunnen herinneren dat die van mij ooit zo klein geweest zijn (ook al zijn ze nog maar bijna vier en twee en half en waren ze allebei te ongeduldig om voldragen te worden, dus zeker niet dik te noemen).
Ik hou ervan veel te lang te snuisteren in de babywinkel en voor mezelf een halve babylijst te kiezen, om dan toch maar een praktisch cadeau te kiezen omdat die minder snel gekozen worden.
Ik hou ervan om te testen of ik die kleintjes nog gesust krijg (still got it ;)). En ik hou er ook van ze terug te geven aan de nieuwbakken ouders, want de onzen testen nog steeds graag op hoe weinig slaap mama en papa kunnen overleven. Onze limieten zijn al lang bereikt ;).
En sinds ik mijn nieuwste speeltje heb, kijk ik extra uit naar de geboortekaartjes om te zien of ik iets leuk mee kan. Een tijdje geleden ontvingen we deze topper. Ik was meteen verliefd ;).
Eerst wilde ik de pentekening op een babydekentje zetten, maar ik had het formaat van zo'n lakentje wat onderschat. Laten we zeggen dat de tekening (die ik in alle enthousiasme al gesneden had voor ik het lakentje gekocht had) wat verloren liep in de kilometers witte stof. Plan B dan maar. De witte stof werd verknipt tot een kussen.
Ik kocht nog wat coole stipjes stof en zwarte paspel bij Veritas en ging aan de slag. De vorm van het kussentje tekende ik zelf.
Nu nog afgeven en hopen dan Vesper het ook leuk vindt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten