Vesper!

Ik hou van nieuwe babietjes bij de vrienden.

Ik hou ervan ze vast te pakken en me niet te kunnen herinneren dat die van mij ooit zo klein geweest zijn (ook al zijn ze nog maar bijna vier en twee en half en waren ze allebei te ongeduldig om voldragen te worden, dus zeker niet dik te noemen).

Ik hou ervan veel te lang te snuisteren in de babywinkel en voor mezelf een halve babylijst te kiezen, om dan toch maar een praktisch cadeau te kiezen omdat die minder snel gekozen worden.

Ik hou ervan om te testen of ik die kleintjes nog gesust krijg (still got it ;)). En ik hou er ook van ze terug te geven aan de nieuwbakken ouders, want de onzen testen nog steeds graag op hoe weinig slaap mama en papa kunnen overleven. Onze limieten zijn al lang bereikt ;).

En sinds ik mijn nieuwste speeltje heb, kijk ik extra uit naar de geboortekaartjes om te zien of ik iets leuk mee kan. Een tijdje geleden ontvingen we deze topper. Ik was meteen verliefd ;).

Eerst wilde ik de pentekening op een babydekentje zetten, maar ik had het formaat van zo'n lakentje wat onderschat. Laten we zeggen dat de tekening (die ik in alle enthousiasme al gesneden had voor ik het lakentje gekocht had) wat verloren liep in de kilometers witte stof. Plan B dan maar. De witte stof werd verknipt tot een kussen.

Ik kocht nog wat coole stipjes stof en zwarte paspel bij Veritas en ging aan de slag. De vorm van het kussentje tekende ik zelf.

Nu nog afgeven en hopen dan Vesper het ook leuk vindt!

Da's grappig he

Onze tweejarige is er zo eentje die een ijsberg kan doen smelten met één blik (en de hele noordpool met zijn lach). Altijd blij, klaar om op avontuur te gaan. Alleen hoort er daar ook bij dat hij wel al eens een deugnietje kan zijn. Uiteraard gaat die deugnieterij gepaard met een ‘maar ik mag dat he mama’ blik. Tot daar vrij standaard voor een schattige tweejarige, niet?

Tot hij recent, nadat hij weer eens de hele 10liter emmer speelmais had omgekapt of de choco over alles behalve zijn boterham had uitgesmeerd ‘Da’s grappig he mama’ zei.

Echt, met een straight face al oefent hij dat al jaren. "Da’s grappig he mama".

Daar sta je dan. Een deel van mij wou beginnen lachen en hem meteen een high five gaan geven. Maar de mama in mij moest haar uiterste best doen om haar (vrijwel onbestaande) straight face te bewaren en hem vragen zijn speelmais/choco/vul zelf in flink op te ruimen.

Toch bleef de uitspraak in mijn hoofd zitten (niet in het minste omdat hij dat dagelijks begon te gebruiken) en kwam ik op het idee om ze op een T-shirt te zetten. Zo kan hij met trots zijn humor dragen (al weet hij dat zelf nog niet) en heb ik als ik mijn best doe om veel foto’s te nemen, binnen vele jaren nog een leuke herinnering aan die zotte kleine tweejarige en zijn fantastische uitspraken.

Voor degenen die niet (erg) bekend zijn met een Cameo Silhouette heb ik de stappen even opgelijst.

Stap 1

Zorg dat je een haakje hebt voor het fijne werk.

Stap 2

Strijken maar. Zorg voor een laag tussen je shirt en het strijkijzer (ik gebruik hiervoor oude tetradoeken) en probeer vooral aan te drukken, niet te veel te bewegen. 

Stap 3

Probeer rustig af te pellen. Het hangt af van je flex of je dat mag doen wanneer die nog warm is, dus controleer de instructies goed!

Stap 4

tadaaaa ;)

Wedstrijd seizoen

We (mama en ik nogmaals :)) hadden nog nooit met een naaiwedstrijd meegedaan, en ziedaar. 3 naaisels op 2 dagen ;). Niet dat ik echt verwacht om kans te maken, maar een extra stimulans om te naaien (en vooral: om het af te werken, is nooit slecht he.

Om mooie foto's te trekken van deze twee naaisels had ik wat minder tijd (wat wil je als je er drie in 1 weekend op de gevoeloge plaat moet weten leggen) en als ik had geweten dat ik maar één foto mocht doorsturen naar de liesellove wedstrijd, dan had ik misschien net wat meer moeite gedaan om die ene goede foto te hebben. Maar ja. What's done is done ;).

Deze mooie creatie is van mama (hanami van straightgrain). Je kan deze in heel wat opties maken (waarvan het kleedje uiteraard erg lonkte), maar we deden eens gek en gingen voor de korte versie. Chanceke, want ik vind hem zelf eigenlijk heel leuk.

Dit zijn de 'gewone' mouwtjes 'je kan ook tulpmouwtjes kiezen, maar voor zo'n blousje vond ik dit al wel voldoende

Ook voor de rug kan je kiezen tussen rits (knopen?) en deze gekruiste rug. Deze zie je niet zo vaak in andere patronen maar is wel leuk!

Het tweede naaisel is van mij. Om aan de liesellove wedstrijd mee te doen moest je (uiteraard) stofjes van hen gebruiken (elk excuus is goed, niet?), en toen ik deze zag, was ik meteen verliefd; Misschien een beetje erover voor sommigen, but I love it ;).

Ik koos voor de jurk uit SVDZ2 met terugflapmouwtjes in een contrasterend kleurtje.

En was ook wel een beetje lui en ging voor kamsnaps ;)

En spelen gaat ook hoor, in zo'n feestjurkje ;)

Nieuw leven, nieuwe hobby

Als je in deze blog wat naar beneden scrollt, kom je niet alleen in een ver verleden terecht, maar ook in mijn 'vorige' hobby (lees: 'ooit als ik tijd heb' doe ik hier mee verder). Twe ekindjes op 17 maanden, de eigen zaak van mijn man en een nieuw huis hebben een stokje tussen mij en mijn kaartjes gestoken. Maar gelukkig sluimerde er nog een andere hobby in mij; naaien. Ooit, in een nog verder verleden begon ik enthousiast met naaien. Maar ik vond niet echt stofjes naar mijn zin en de dingen die ik maakte waren nu ook weer niet zoooo mooi. Terug naar af (=kaartjes) dus.

Maar de zelfde kleintjes die mij en mijn kaartjes wegen deden scheiden, hebben me terug naar het naaien gebracht. Kinderstofjes vind je (ondertussen) namelijk wel in overvloed, en passen doe je in de winkel ook niet voor die kleintjes. Een schoon A-lijn jurkje werkt altijd ;). Tijs heb ik nog altijd niet echt, gelukkig kan ik veel bedenken, en kunnen de meer kundige handen van mama meer uitvoeren ;). Dus vandaar de kleine ommedraai (en zondervoorgeschiedenis - de bizarre naamskeuze) van deze blog.

En dan nu de echte reden waarvoor deze blog terug nieuw leven is ingeblazen: de ishi contest!
SO, without futher ado, onze ISHI!

Ik heb wat moeite met de verhoudingen van de ishi met kort mouwen. Om een of andere reden ligt hij me meer met lange mouwen. Maar deze wedstrijd liep af midden zomer, dus hoopten we op mooi weer en gingen de mouwen er gewoon af.

Ik hoefde maar  keer te tonen dat die mooie gouden vlakken eigenlijk zakken waren, of onze meid haar oogjes begonnen al te fonkelen. 'Mag ik daar zand in steken ;)?'

 Na er een halve zandbak en boeketje bloemetjes in te hebben verzameld, werd hij ook uitgetst en goedgekeurd op 'speelproof'

Conclusie: daar gaan er nog van volgen! Wie weet ooit met korte mouwtjes ;)

Back already!

Aren't you proud of me?
AND I actually managed to sneak in some time to make 4 (really quick) cards in the past weeks. Now I only need a year or so to get them photographed and uploaded :)

So without further ado... the butterflies!

Thanks for stopping by!

Almost a year

... but not quite ;)
Sorry fot that. Having 2 kids in less than 1.5years is a good excuse, right?
I finally got around to uploading some pictures on to the computer and came accross some cards I hadn't shared yet. I'm still waiting for the opportuny to actually create some new cards. This will have to do in the mean while

First off... some wedding cards

Curious to see when I get another chance to post some more cards ;)

Last one

'cause I don't have any new cards anymore and don't see much time in the foreseeable future to craft. You'll just have to make do with this one ;)

TFL!